René Wouters is docent fotografie van de Werckwinckel. Hij zit al 39 jaar in het vak, vanaf dat hij 20 jaar was. Hij houdt zich met name bezig met reclamefotografie en heeft een eigen bedrijf.
Hij vindt het enorm leuk om de creativiteit en de kennis van fotograferen door te geven. Hij leidt stagiaires op, maar begeleidt dus ook cursisten van de Werckwinckel.
Hij vond het enorm jammer dat door corona het directe contact met zijn cursisten wegviel. Ook toen er in kleine groepjes nog wel fysiek bij elkaar gekomen mocht worden was het lastig omdat veel van zijn cursisten niet goed durfden te komen. Hij heeft wel geprobeerd om online begeleiding te geven maar dat bleek lastig. Soms omdat mensen de technische vaardigheden of de benodigde apparatuur niet hadden. Maar vooral omdat samen fotograferen en samen werk bespreken mensen naar een hoger niveau tilt. Het enthousiasmeert ook als cursisten samen op pad kunnen met opdrachten of om gezamenlijk naar een tentoonstelling toe te werken. Er ontstaat kruisbestuiving in het creatieve proces. Online lukt bijna niet en René heeft dat erg gemist.
Daarom staat René te popelen om in september weer met een groep te starten. Vooraf zou hij graag zijn cursisten van het afgelopen jaar willen ontmoeten, om samen even bij te praten en om ze enthousiast te maken om weer te beginnen. Samen met het programmateam van de Werckwinckel is hij al druk bezig om voor het komende seizoen een goed aanbod te ontwikkelen. Hij wil een boeiend en goed programma kunnen bieden om een divers publiek aan te kunnen spreken. Op die manier ontstaat er een gemengde groep, diversiteit in deelnemers maar ook in wat ze willen leren. En daardoor nieuwe dingen durven doen.
Jongeren
Ook wil René graag meer met jongeren aan de slag. Niet alleen gericht op het fotograferen. Hij wil een aantal gevarieerde bijeenkomsten maken rondom fotografie, filmen met je telefoon, koken en andere zaken die vooral ook vanuit de jongeren komen en op dit moment voor hen actueel zijn. Het lijkt hem mooi om zo’n groep te begeleiden. Elckerlyc biedt daarvoor kansen en het is een goede manier om meer jeugd binnen te krijgen die vervolgens met allerlei vormen van cultuur in aanraking kunnen komen.
In de afgelopen periode zijn mensen aan het zoeken gegaan naar nieuwe oplossingen om hun tijd te besteden. Sommige mensen hebben dat positief opgepakt, zijn nieuwe dingen gaan doen. Anderen hebben vooral afgewacht, ook omdat ze hun hobby of beroep niet meer konden uitoefenen. Wat René echt gemist heeft, is aandacht voor cultuur terwijl dat in een periode als deze juist belangrijk is. De regering is daar in zijn ogen slecht mee omgegaan en is de culturele sector min of meer vergeten. Hij ziet nu wat vrijheid kan betekenen als het je wordt afgenomen. Het is jammer als er niets gebeurt, fantasie wordt minder, het sociale leven ook. Hopelijk start dat weer snel op want hij krijgt energie van mensen die bezig zijn met creatie, met cultuur.
Dus opstarten: liever vandaag dan morgen en geen halve bak, maar in een keer goed.
